فضای سبز و سبک ها 1

فضاهای سبز از محیط های مختلف بومی بهره می گیرند تا با توجه به نیازهای مسکونی و اداری خاص یک جغرافیا بهترین بهره وری را برای کاربران و ساکنین به ارمغان بیاورند . مراحل زیر نشان می دهند که چگونه یک فضای سبز طراحی میشود :

طراحی لنداسکیپ (Landscape) :

طراحی فضای سبز باید با توجه به طبیعت اطراف ، زمینه های سبز ، پوشش گیاهی موجود در منطقه انجام شود . ممکن است شامل باغچه های گل و گیاه ، درختان میوه ، و یا گیاهان مقاوم به یک اقلیم خاص باشد .

مسیرها و محوطه ها :

فضای سبز میتواند شامل مسیرهای پیاده روی ، محوطه های استراحت و آرامش ، نشیمن های با مناظر زیبا باشد . این مسیرها میتوانند در محیط معماری پیچیده یا ساده ای طراحی بشوند .

آب و آبیاری :

استفاده از روش های آبیاری موثر و بهینه در جهت کاهش مصرف آب و بهره وری هر چه بیشتر گیاهان از این ماده طبیعی با ارزش در صدر توجهات طراحی می باشد . همچنین استفاده از استخرها یا چشمه ها میتواند جلوه ی زیبایی به فضای سبز ببخشد .

مبلمان خارجی :

استفاده از مبلمان خارجی مانند امکاناتی چون میزها و صندلی ها برای استراحت و نشیمن در فضای باز ، آلاچیق ها ، میزگردها ، میزبازی و … از جمله این مواد هستند که البته باید با مواد مقاوم در برابر شرایط جوی انتخاب شوند .

نورپردازی :

طراحی نورپردازی مناسب میتواند فضای سبز را در شب ها زیبا و دلنشین کند . استفاده از لامپ ها ، فانوس ها ، ریسه های رنگی اتوماتیک ، بهمراه نورپردازی درختان و مسیرها و آبنماها ، جوی ها ، جلوه ای جادویی به این فضا می بخشد .

امکانات و تفریحات :

فضای سبز میتواند شامل امکاناتی مانند مناطق بازی کودکان ، زمین های ورزشی مثل پیست اکسیت یا دوچرخه ، زمین بسکتبال ، والیبال ، فوتبال ، تنیس و … باشد یا فضاهایی که برای برگذاری فعالیت های اجتماعیو تفریحی استفاده میشوند مانند مجمع ها ، انجمن ها و …

مهمترین نکات طراحی فضای سبز :

بهره وری حداکثری از سطح بنا ؛ استفاده از ابزار و مواد با دوام در سازه ها ، استفاده از گیاهان و درختان مناسب ، طراحی با تاکید بر کمیتی و کیفیتی ، ابزارهای پیشرفته بازی ، استفاده از عناصر طبیعی مانند سنگ و چوب ، فضای پرآرامش ، از جمله این نکات کلیدی هستند .